Ή «Κυρά» κι' ή «Δέσποινα» τούτου έδώ τοϋ τόπου είναι ή Παναγιά!

Ή «Κυρά» κι' ή «Δέσποινα» τούτου έδώ τοϋ τόπου είναι ή Παναγιά!

’Απ' άνατολές καί δύσες κι’ άπό κάθε ξέμακρη τής γης γωνιά καί ξακουσμένη, στή γαλάζια γή μας έφτασαν οί ξένοι!

Κι’ είπαν καί ρωτήσανε:

-Ποιά τοϋ τόπου τούτου είναι ή Κυρά;

Καί τούς άποκρίθηκαν χίλια μύρια στόματα μέ μιά:

-Ξένοι,

Ή «Κυρά» κι' ή «Δέσποινα» τούτου έδώ τοϋ τόπου είναι ή Παναγιά!

* * *

Καί ξαναρωτήσανε:

-Ποιά ’ναι ή Ρηγοπούλα

ή παινεμένη,

πού ποτέ της-λένε-

δέν πεθαίνει...

κι’ όπου τή φυλάνε έδώ

χρυσαετοί άκοίμητοι 

μέ χαλκά φτερά;...

Καί τούς άπαντήσανε άργυρά τραγούδια, χώματα άγιασμένα, πέλαγα άλμυρά κι' αύρες καί αιθέρια γαλανά:

-Τής γαλάζιας χώρας μας, ξένοι

, ή Ρηγοπούλα είναι ή Λευτεριά!

* * *

Καί ρωτούν τό τρίτο:

-Ποιο είναι τό ψωμί όπου τρέφει-λένε-τούτη τή Φυλή;...

Τρέφει τούς τιτάνες καί τούς άθανάτους, καί στή γής αύτή ώριο κάστρο έκτίσθη-κάστρο λεβεντιάς, κάστρο άρετής, όπου δέν έσείστη χρόνους καί καιρούς;...

-Ποιος δέν τό έλογίστη;

Τό ψωμί, πού τρέφει

τούτη τή Φυλή,

τού Χριστού είναι ή Πίστη!.